موسسه وابسته به ران پال عضو مجلس نمایندگان امریکا دیروز در بیانیه ای، زلمی خلیل زا د سفیر سابق امریکا در افغانستان را طراح سناریوی جنگ و حضور مستمر و طولانی مدت امریکا در افغانستان توصیف کرد. در این بیانیه آمده است: "خلیلزاد ایده راهبردی خودش را هوشمندانه توصیف میکرد. وقتی در این خصوص صحبت میکردیم او به شدت خشمگین شد و سر من داد زد که شماها نمی دانید چگونه از قدرت استفاده کنید و شماها مسئولیت دارید آزادی وقدرت امریکا را گسترش بدهید."
با شنیدن سخنان این مقام امریکائی در مورد خلیل زاد، ناخودآگاه به یاد حرف‌های افشاگرانه و هوشمندانۀ معاون اول رئیس جمهوری میافتیم که گفته بود خلیل زاد امریکائی نمیتواند برای ما تعیین تکلیف نماید و یک امریکایی در افغانستان نمیتواند رئیس جمهور شود. هر چند سخنان متفکرانۀ معاون اول رئیس جمهوری به مزاج خلیلزاد خوش نیامد، اما مردم مجاهد کشور مان از سخنان مارشال محمد قسیم فهیم استقبال نمودند. و مرددم افغانستان خلیلزاد را یکی از عوامل بدبختی‌های خود میدانند.
اکنون باگذشت حدود دو ماه از سخنان مارشال فهیم، سخنانی از خود امریکائیان شنیده میشود که عمق احساس و عواطف خلیلزاد به امریکا را بیان میکند، احساساتی که حتی بیشتر از دیگر مقامات امریکائی برای کشور امریکا میتپد. در بخشی دیگری از بیانیه ران پال آمده است که خلیلزاد سر من خشمگین شد و فریاد زد که شما نمی دانید از قدرت چگونه استفاده کنید! هر چند این مقام امریکائی با تمسخر یادآور شده است که این سخنان خلیلزاد برایم سرگرم کننده بود! اما به هر صورت این سخنان به خوبی عمق علاقۀ شدید خلیلزاد را به امریکا نشان میدهد، خلیل زادی که اکنون هوای مقام ریاست جمهوری افغانستان را در سر میپروراند. از طرفی خلیلزاد بقای خود را در موجودیت نیروهای امریکائی در افغانستان میداند و به همین دلیل خواستار انعقاد پیمان امنیتی کابل- واشنگتن شده است، این در حالی است که وی به متن این پیمان که استقلالیت نظام و کشور ما را خدشه دار میکند هیچ توجهی نکرده است.
آقای خلیلزاد که از بدو جوانی به واسطۀ اشراف زادگی خود راهی بیروت وسپس امریکا گردید، چه میداند مردم افغانستان به حفظ استقلالیت شان بیشتر از هر چیزی دیگری اهمیت میدهند، اگر این گونه بود، طراح حضور بلند مدت امریکا در افغانستان لقب نمی گرفت! اگر خلیلزاد میدانست که مردم مجاهد افغانستان برای حفظ ارزشهای اسلامی و به دست آوردن استقلال کشورشان، بیش از دوملیون شهید در راه حق داده اند، هر گز به فکر اعطای مصئونیت به سربازان امریکایی نمی افتاد. واقعاً خلیلزادی با پاسپورت امریکایی و خانم اتریشی، چگونه به منافع افغانان خواهد اندیشید؟!
لذا خطاب به آقای خلیلزاد عرض میداریم که اگر میخواهد به کشور مادری خود خدمت نماید، بهتر این خواهد بود که به خدمات اجتماعی اقدام نموده و به فکر پُست و مقام در این مملکت اسلامی نباشند، زیرا این مقام سابق امریکائی در میان مردم مجاهد و مسلمان افغانستان هیچ جایگاهی ندارد. و بدون شک به قول سناتور امریکائی باید گفت که رؤیای خلیلزاد مبنی بر حضور دراز مدت نیروهای امریکایی در افغانستان نیز به زودی خواهد مرد.
سرمقاله شماره 102 روزنامه انصار
تاریخ: 1392/5/13
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/413
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
